Allt er nú til!

Haldiði ekki að ég hafi ekki séð þessa auglýsingu í auglýsingapésa frá verslun hér í bæ. Já, þetta er svona "Trivial Pursuit" vínsmakkarans! Þetta er alveg kjörið fyrir Rauðvínssmökkunarklúbbinn sem var og hét (Hann þurrkaðist víst upp þegar við Solla fluttum frá Akureyri). Og þetta spil kostar ekki nema 99.95 dkr. Nei, ég held ég kaupi nú bara rauðvínsflöskur fyrir þann pening!

Annars erum við öll komin í jólafrí - nema Marek greyið. Siðasti dagurinn hans er á morgun. Eyþór fékk auðvitað frí í skólanum til að fara til Íslands. Ég keyrði hann og Kjarann í gær og ákvað að gera ekki rassgat í Köben heldur fara beint heim aftur. Og ekkert smá sem ég var fegin því, kl. 9 um kvöldið, að vera ekki t.d. hálfnuð á leiðinni heim!

Annars... þetta spil minnir mig á frétt sem ég las um daginn á Mbl.is um sölu víns til matargerðar í Hagkaupum. Ég fann ekki greinina aftur til þess að geta vitað í hana en allavega þá var talað um að alkohólistar myndu freistast til að kaupa það og drekka og að það mætti alls ekki hafa svona áfengi fyrir augum þeirra. Þessi grein er búin að angra mig síðan ég las hana því að hvað með matarfíklana? Og Sykurfíklana? Hvað á það að þýða að vera með sælgæti við afgreiðslukassana? Svo maður geti glápt á það og látið freistast til að henda einum poka eða svo ofan í körfuna þar sem maður stendur þarna í biðröð? Er ekki offita orðin heilbrigðisvandamál í heiminum? Ekki veit ég hvort er meira vandamál offita eða alkohólismi og ætla ekkert að giska á það. Enda er mér nokkuð sama - hvort tveggja er vandamál. Og ég ætla ekki einu sinni að minnast á spilafíknina og alla spilakassana sem eru fyrir allara augum í sjoppum.

Ég segi; áfram með vín til matargerðar í hillum Hagkaupa og víðar!

Og hananú! Þá er ég farin niður í þvottahús og sinni mínu húsmóðurhlutverki af fullri alvöru.

Hæ. Palli hér.
Smá svona ábending hérna. Mig langar til að benda ykkur á að lesa þetta.
Þetta er dagbókin á blogginu hans Ásgeirs Páls sem er að vinna á Bylgjunni, sá sem hlær alltaf manna mest í þættinum Reykjavík síðdegis. Sérstaklega man ég vel eftir hláturskastinu hans um miðjan september síðastliðinn en ég man nú ekki nákvæmlega hvert umræðuefnið var þá. En dagbókin hans er full af skemmtilegum (en líklega staðfærðum) skemmtisögum. Njótið.